Δέντρο  φυλλοβόλο που φτάνει τα 5-12 μέτρα ύψος με φύλλα που έχουν ελλειψοειδές σχήμα και μυτερή άκρη. Ανθίζει την άνοιξη με άσπρα άνθη (ελαφρά ροζ στην αρχή), 2.5-3.5 cm σε διάμετρο, με πέντε πέταλα. Τα φρούτα ωριμάζουν το φθινόπωρο και συνήθως έχουν διάμετρο 5-9 cm (και σπάνια μέχρι και 15 cm). Η μηλιά ήταν γνωστή από τους προϊστορικούς χρόνους, τόσο σε άγρια όσο και σε καλλιεργούμενη μορφή. Η καταγωγή της τοποθετείται στην περιοχή νότια του Καυκάσου.

Η μηλιά είναι το πιο διαδεδομένο οπωροφόρο παγκοσμίως, αντιπροσωπεύει το 50% των φυλλοβόλων οπωροφόρων δέντρων, με παγκόσμια ετήσια παραγωγή περί τα 60 εκατομμύρια τόνους. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής μήλων παγκοσμίως αποτελείται από επιτραπέζιες ποικιλίες. Οι ποικιλίες πολλαπλής χρήσεως όμως αρχίζουν να γίνονται συνεχώς δημοφιλέστερες. Παλιότερα σε κάθε τόπο καλλιεργούνταν διαφορετικές ποικιλίες μήλων. Οι απαιτήσεις όμως για αυξημένη παραγωγή και υψηλή ποιότητα καρπών, συνέβαλαν στη δημιουργία και διάδοση νέων ποικιλιών που καλλιεργούνται σήμερα σε διάφορα μέρη με παρόμοιες κλιματικές συνθήκες. Οι πιο διαδεδομένες ποικιλίες είναι η Golden Delicious, οι διάφορες κόκκινες ποικιλίες αμερικανικής προέλευσης και η Granny Smith αυστραλιανής προέλευσης. Η καλλιέργεια της μηλιάς είναι διαδεδομένη σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο. Μηλεώνες απαντώνται ακόμη και στη Σιβηρία όπου η θερμοκρασία κατά τους χειμερινούς μήνες μπορεί να πέσει στους -40 βαθμούς Κελσίου. Μέχρι το 1940 η παραγωγή μήλων στην Ελλάδα ήταν πολύ μικρή. Σήμερα η καλλιεργούμενη έκταση είναι περίπου 150.000 στρέμματα και η ετήσια παραγωγή ανέρχεται σε 350.000 τόνους, αποτελώντας τη δεύτερη σπουδαιότερη καλλιέργεια από τα φυλλοβόλα οπωροφόρα μετά τη ροδακινιά. Η καλλιέργεια της μηλιάς σε μορφή συστηματικών οπωρώνων εντοπίζεται κυρίως στην κεντρική και δυτική Μακεδονία, στη Θεσσαλία και στην Πελοπόννησο. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση δέντρων μηλιάς βρίσκεται στην περιοχή του Βερμίου. Καλλιεργείται επίσης στους νομούς Ημαθίας, Πέλλας, Καστοριάς, Μαγνησίας, Λάρισας και Αρκαδίας.

Κυριότερες Ποικιλίες

Ποικιλία που δημιουργήθηκε στην Ιαπωνία τη δεκαετία του 30 και ήρθε προς κατανάλωση τη δεκαετία του 60.

Κλασσικό μήλο με βαθύ κόκκινο χρώμα, σκληρό περίβλημα και όξινη στυφή γεύση

Καρπός με σκληρό περίβλημα σε ελαφρύ πράσινο χρώμα με ζουμερή σάρκα.

Είναι ο γνωστός κίτρινου χρώματος, και αρκετά μεγάλου μεγέθους καρπός ιδιαίτερα γευστικός και αρωματικός. Η επιδερμίδα του είναι ευαίσθητη στους χειρισμούς για μώλωπες και απαιτεί προσεκτική μεταχείριση κατά την συγκομιδή. Καλό θα είναι να φυτεύεται σε περιοχές που δεν έχουν υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία, επικλινής κατά προτίμηση διότι αποφεύγεται έτσι η εμφάνιση της σκουριάς στους καρπούς.

Έχει καρπό με μικρό μέγεθος, σχήμα κυλινδρικό, χρώμα πρασινοκίτρινο με επίχρισμα κόκκινο στην πλευρά που το βλέπει ο ήλιος, μεγάλη περιεκτικότητα σε σάκχαρο και ιδιαίτερο άρωμα. Το Φυρίκι  παρενιαυτοφορεί, δηλαδή δίνει σοδειά κάθε δεύτερο χρόνο. Μπαίνει σε καρποφορία μετά το 8ο έτος από τη φύτευση, συνήθως το 10ο έτος. Εξελίσσεται σε δέντρο μεγάλης ανάπτυξης.