Ξυνόμαυρο (Μαύρο Ναούσης): Ζωηρό φυτό, γόνιμο, παραγωγικό, ευαίσθητο στο ωΐδιο, το βοτρύτη και πολύ ευαίσθητο στην ξηρασία. Αρέσκεται σε εδάφη ελαφρά ως μέσης μηχανικής σύστασης και κυρίως σε εδάφη με καλή στράγγιση, ασβεστώδη, ουδέτερα έως αλκαλικά, μέσης γονιμότητας και εδάφη που του εξασφαλίζουν ομαλή τροφοδοσία σε νερό. Ξεκινάει τη βλάστηση το πρώτο δεκαπενθήμερο του Απρίλη και ωριμάζει μετά τις 20 Σεπτεμβρίου. Κάθε καρποφόρα κληματίδα φέρει 2-3 σταφύλια ,που φθάνουν τα 400γρ.Οι ρώγες έχουν παχύ φλοιό, κυανομέλανου χρωματισμού και σάρκα άχρωμη και υπόξινη. Το ξινόμαυρο, σαν πολυδύναμη ποικιλία που είναι, μπορεί να δώσει διαφορετικούς τύπους κρασιών.

Μερλό: Γαλλικής προέλευσης ποικιλία, ζωηρή, γόνιμη, μέτρια παραγωγική, ευαίσθητη στον περονόσπορο και σχετικά ευαίσθητη στο βοτρύτη. Η πρώιμη έκπτυξη των οφθαλμών της, την καθιστά ευαίσθητη στους παγετούς της άνοιξης. Προτιμά αργιλικά αμμώδη και ασβεστώδη, δροσερά και βαθιά εδάφη, ημιορεινών και ορεινών περιοχών. Ξεκινά τη βλαστησή του στα μέσα του Μάρτη και ωριμάζει τέλη Αυγούστου. Κάθε κληματίδα φέρνει 2 μέτρια σταφύλια,που δεν ξεπερνούν τα 250-300 gr. Το κρασί που δίνει είναι υψηλού αλκοολικού τίτλου, καλής οξύτητας, μαλακό με χαρακτηριστικό άρωμα.

Καμπερνέ Σοβινιόν: Γαλλική ποικιλία, ζωηρή, γόνιμη και μέτρια παραγωγική. Είναι ευαίσθητη στο ωΐδιο, την ίσκα, τη φόμοψη, την ερίνωση, αλλά και την ξηρασία. Προτιμά εδάφη βαθειά, ορεινών και ημιορεινών περιοχών, δροσερά, με καλή ικανότητα συγκράτησης νερού, μέτριας γονιμότητας. Η βλάστησή του ξεκινά, αρχές με μέσα Απρίλη και ωριμάζει το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτέμβρη. Κάθε κληματίδα φέρνει 2-3 μικρά σταφύλια, που δεν ξεπερνούν τα 150 gr. Οι ρώγες του είναι μικρές και έχουν παχύ φλοιό. Δίνει κρασιά με έντονο χρώμα και υψηλό άρωμα. Όταν αναμειγνύεται με άλλα κρασιά, αρκεί ένα μικρό ποσοστό 10-15%, για να δώσει τον χαρακτήρα της στο τελικό προϊόν.

Ροδίτης κόκκινος (Αλεπού): Ζωηρό φυτό, γόνιμο και πολύ παραγωγικό. Είναι ευαίσθητο στον περονόσπορο, τον μολυσματικό εκφυλισμό, αλλά και τον ίκτερο. Είναι σχετικά ανθεκτικό στην ξηρασία. Εμφανίζει έντονη ανθόρροια, κάτω από συνθήκες μεγάλης ζωηρότητας. Προτιμά εδάφη ελαφρά ασβεστώδη, μέσης γονιμότητας και περιοχές με υψόμετρο, όπου η ποικιλία δίνει τον καλύτερό της χαρακτήρα. Η βλάστηση ξεκινά στις αρχές Απρίλη και η συγκομιδή γίνεται μετά τις 20 Σεπτεμβρίου. Κάθε καρποφόρα ποικιλία φέρνει 2 σταφύλια που ξεπερνούν τα 450γρ. Οι ρώγες του έχουν μέτρια λεπτό φλοιό, ροδόλευκου έως ερυθρορόδινου χρώματος και σάρκα μαλακή ως τραγανή, εύχυμη, γλυκιά και μέτρια αρωματική.Στα κατάλληλα εδάφη ορεινών περιοχών και με μέτριες αποδόσεις, ανά πρέμνο ο ροδίτης μπορεί να δώσει αξιόλογα ξηρά κρασιά, με καλή ισορροπία ανάμεσα στην αλκοόλη και την οξύτητα και με καλό άρωμα.

Σαρντονέ: Γαλλική ποικιλία, ζωηρή, γόνιμη και μέτρια παραγωγική. Είναι ευαίσθητη στο ωΐδιο, το βοτρύτη, το μολυσματικό εκφυλισμό και την ξηρασία. Προτιμά δροσερές και όψιμες ζώνες, σε αμπελώνες με βόρεια έκθεση και εδάφη αργιλοασβεστώδη, ασβεστώδη και βαθιά. Ξεκινά τη βλάστηση στα μέσα του Μάρτη και ωριμάζει στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου. Κάθε κληματίδα φέρνει 2 μικρά σταφύλια συνόλου 180 gr. Το κρασί του παρουσιάζει ισορροπία σε αλκοόλη και οξύτητα. Είναι λιπαρό και πλούσιο σε άρωμα.

Αγιωργίτικο: θεωρείται μία από τις πιο εκλεκτές έγχρωμες ελληνικές οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου. Καλλιεργείται κυρίως στην Πελοπόννησο, αλλά συναντάται σποραδικά σε πολλά διαμερίσματα της χώρας μας. Οι περισσότερες καλλιεργούμενες εκτάσεις (περίπου 21.000 στρέμματα) βρίσκονται στη ζώνη παραγωγής οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας (Ο.Π.Α.Π.) «Νεμέα», η οποία εκτείνεται σε υψόμετρο που κυμαίνεται από 250-800 μέτρα και περιλαμβάνει εκτάσεις των νομών Αργολίδας και Κορινθίας.Πρόκειται για ποικιλία ζωηρή και πολύ παραγωγική. Παράγει κατά μέσο όρο δύο σταφύλια ανά καρποφόρο βλαστό, τα οποία βρίσκονται συνήθως στον τέταρτο και πέμπτο κόμβο.Τα σταφύλια της είναι μεσαίου μεγέθους, πυκνόρραγα, κυλινδροκωνικού σχήματος. Πολλές φορές παρατηρούνται και πτερυγωτά σταφύλια. Οι ράγες είναι σφαιρικές και έχουν μικρό έως μέτριο μέγεθος. Είναι μία από τις πιο πλούσιες σε χρώμα ελληνικές ποικιλίες αμπέλου. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή ερυθρών ξηρών οίνων, Ο.Π.Α.Π. και επιτραπέζιων, οι οποίοι έχουν ένα βαθύ ρουμπινί χρώμα, χαρακτηρίζονται από μαλακές τανίνες και είναι επιδεκτικοί παλαίωσης.
Ιδανικότερο υψόμετρο για την παραγωγή των καλύτερων ποιοτικά ερυθρών οίνων, κατάλληλων για παλαίωση, θεωρείται αυτό μεταξύ των 350 και 600 μέτρων, οπότε η συνηθέστερη περιεκτικότητά τους σε αλκοόλη είναι 13% vol. Για τους οίνους Ο.Π.Α.Π. (Νεμέα) απαιτείται ελάχιστος χρόνος παλαίωσης σε βαρέλι ένα έτος.